De landbouwwereld is al maanden in rep en roer. Aansteker is de stikstofcrisis en vooral de voorgenomen aanpak ervan, die de boeren van Nederland massaal in beweging brengt. De biologisch-dynamische (bd) landbouw roert zich meestal niet en houdt zich liever afzijdig van zulke perikelen. Maar er is een kentering gaande: men neemt nu duidelijk stelling.

Op de website van Demeter staat sinds medio februari deze blog van Demeter-voorzitter Jan Schrijver: Zijn ze gek geworden in Den Haag? Daarin richt hij zijn pijlen op de overheid, maar anders dan de luidruchtige boeren die het debat steeds weten te kapen:

‘Kringlooplandbouw is het toverwoord. Maar wat dit precies inhoudt, welk verdienmodel hierbij hoort? Ik maak me grote zorgen over de sommen geld die nu naar de gangbare landbouw gaan, zonder dat dit tot vergroening leidt. Honderden bedrijven worden straks uitgekocht. De overblijvers zien hun kans schoon en breiden uit…

Biologische boeren, die het Haagse concept van de kringlooplandbouw overduidelijk het beste in de praktijk brengen, verdienen steun! Een duidelijk fiscaal en vergroeningsbeleid ten gunste van de biologische en bio-dynamische sector is wel het minste waar Den Haag nu snel mee moet komen.’

Op 18 februari voegde Ronald van Marlen, onder meer bestuurslid van Stichting Demeter, zich hierbij in een interview in Down to Earth magazine, met als titel De biologische beweging moet weer politiek worden:

‘In de jaren 70 zeiden biologische boeren al dat de gangbare landbouw een ecologisch drama is. Helaas is die ecocide nu realiteit: 75 procent van de insecten is verdwenen, onder meer als gevolg van chemische bestrijdingsmiddelen door de gangbare landbouw. En deze massavernietiging gaat nog altijd door. De biologische sector heeft dus alle recht om zijn mond open te doen, want de sector heeft het gelijk aan zijn zijde. Toch praat vrijwel niemand hier meer over.’

En dan hebben we nog Michaël Wilde, vroeger manager Communicatie & Duurzaamheid bij Volkert Engelmans Eosta, tegenwoordig directeur van ketenorganisatie Bionext. Hij schreef op 20 februari een blog onder de titel De biologische ‘Elephant in the room’:

‘Wat goed dat de politiek, de wetenschap, de banken, maatschappelijke organisaties en het bedrijfsleven eindelijk erkennen dat, als het gaat om ons voeding- en landbouwsysteem, wij niet meer door kunnen gaan met plankgasboeren. (…) Het moet dus anders hoor je in Brussel, Den Haag, Den Bosch (HAS) en Wageningen (WUR). (…) En dan komen de termen… agro ecologie, natuurinclusieve landbouw, regeneratieve landbouw, kringloop etc… er worden prachtige studies gepubliceerd om te laten zien hoe het anders kan, wat het kost en wat het uiteindelijk oplevert.

Ik volg deze ontwikkelingen al een tijdje en wat mij zo fascineert is dat het woord “biologisch” nauwelijks valt. Eigenlijk is dat best vreemd, zeker als je beseft dat de onderzoekers van deze mooie rapporten heus wel op de hoogte zijn van hoe biologische en biologisch dynamische boeren werken. Ze weten echt wel dat biologisch een vorm van landbouw is dat werkt, met een bewezen meerprijs, vastgelegd in een wet, geborgd door controle en gesteund door het vertrouwen van de burger/consument. Men weet het wel, maar gebruikt de term biologisch niet. Wij kunnen dus duidelijk spreken over de “elephant in the room”.’